Zomaar een greep uit onze fotoweek…
Onverwachte ontmoeting in het bos
Enkele dagen geleden hadden wij op een avond in de boswachterij Kootwijk, een onverwachtse ontmoeting met een edelhert in bastgewei. Het hert heeft eind februari zijn oude gewei afgeworpen en de groei van het nieuwe gewei duurt ongeveer 120 tot 130 dagen, er vormt zich dan een fluweelzachte huid om het gewei heen, dat heet bastgewei.
De spiedende ogen van Fransien hadden het dier – dat daar onopvallend tussen de bomen naar ons stond te kijken – als eerste ontdekt. En ondanks dat wij zo stil mogelijk waren geweest, had het hert ons best in de gaten, maar desondanks bleef hij een tijdje in onze richting staren. Om daarna heel rustig rechtsomkeert te maken en er weer vandoor te gaan.
Zo’n onverwachts ‘oog in oog’ moment is echt iets geweldigs en telkens weer stijgt dan de adrenaline tot grote hoogten, dat kan ik u verzekeren. Een avond met een gouden randje!
Van tussen de bomen bleef het hert een tijdje in onze richting staren – Foto: ©Louis Fraanje
*******************************************************************************************************************************
Woensdag 11 mei 2022 – Vechtende meerkoeten in de polder Arkemheen
Zo rond de middag zwierven wij met onze natuurvrienden Florus en Jannie van den Berg door de oude polder Arkemheen bij Nijkerk en genoten van de vogels in de lucht en op het water. Daar werden wij plotseling geconfronteerd met een tweetal meerkoeten die hun territorium aan het verdedigen waren. Het ging er zeker niet zachtzinnig aan toe, ze trapten met hun gelobde poten naar elkaar, of hun leven er vanaf hing. En even later kwam er nog een derde meerkoet bij, die er nog eens een extra schepje bovenop deed, tjonge… jonge… wat een driftkikkers zeg!
Twee sterke rivalen tegenover elkaar in gevecht op het water – Foto: ©Louis Fraanje
Dan komt er een derde meerkoet bij, die er nog eens een extra schepje bovenop doet – Foto: ©Louis Fraanje
*******************************************************************************************************************************
Donderdag 12 mei 2022 – Een magisch moment…
Wat waren wij gisteravond blij dat er eindelijk regen viel en de aarde dit met een grote gulzigheid in zich opnam. En ook al was het misschien een ‘druppel’ op de gloeiende plaat, wat een verademing en vooral een reden om dankbaar voor te zijn!
En toen we vanmorgen om 05.55 uur de zon – in al haar glorie – boven de horizon van de Veluwse bossen uit zagen stijgen en alles in een magische rode gloed zette, waren wij ‘stil’ van diepe verwondering!
Zo steeg de zon – in al haar glorie – boven de horizon van de Veluwse bossen uit – Foto: ©Louis Fraanje
*******************************************************************************************************************************
Zaterdag 14 mei 2022 – Bijzondere zonsondergang
Het gebeurt niet zo vaak dat de avondzon zo mooi en als een geel-oranje bol, die omcirceld is met een vurige rode rand aan de hemel staat.
Ik heb hem zo ver als mogelijk was ingezoomd, zodat alles nog mooier en duidelijker in beeld kwam.
Het was echt weer een bijzondere belevenis vanavond om 21.18 uur, toen wij de avondzon langzaam achter de horizon van de Veluwse bossen zagen verdwijnen.
En… wat hebben Fransien en ik er weer volop van genoten. Het was ook echt een ‘kippenvel’ moment, waarbij de bewondering voor die grote ‘Schepper’ van al dit moois, alleen nog maar groter en sterker is geworden!
De avondzon die als een geel-oranje bol omcirceld met een vurige rode rand aan de hemel staat – Foto: ©Louis Fraanje
*******************************************************************************************************************************
Zondag 15 mei 2022 – Volle maan
Vanavond om 21.30 uur fotografeerde ik de volle maan, maar volgens de berekeningen zal hij morgenvroeg om 06:13 echt helemaal vol aan de hemel staan.
Duidelijk herkenbaar zijn de donkere plekken op het maamoppervlak, die donkere plekken zijn ijzer-rijke basalt vlakten, ontstaan door vulkanisme, niet door inslagen!
Die vlakten noemt men maria (enkelvoud: mare). Vroeger dacht men dat het zeeën waren. Mare = Latijns voor zee. IJzer-rijk basalt weerkaatst minder licht, en is daarom t.o.v. de andere gebieden van de maan donkerder.
Duidelijk herkenbaar zijn de donkere plekken op het maamoppervlak – Foto: ©Louis Fraanje
Doorgever van het zonlicht
Het licht van de Maan is eigenlijk zonlicht. De Zon is het enige object in ons zonnestelsel dat (in grote mate) zelf licht produceert. De Maan, en ook de planeten zoals Venus en Mars, weerkaatsen gewoon het zonlicht. De Maan zelf is immers niet meer dan een dorre rotsbol, niet zo heel veel anders dan de Aarde. En rotsen produceren, net als op Aarde, (in het algemeen) zelf geen licht. (Bron: hemel.waarnemen.com)
Lees ook: Zomaar wat zwerven – Deel 107
