Dromen en werkelijkheid komen bij elkaar in de heide…
Alhoewel ik over het algemeen de nuchterheid zelve ben, mag ik zo af en toe ook best eens graag een beetje dromen, gewoon zomaar lekker wegdommelen. En dan het liefst ergens midden in de uitgestrekte Veluwse heide, waarbij je overweldigd wordt door de geurende bloemen en zoemende insecten.
Mens en natuur
Dat is puur genieten en dan bedoel ik ook echt ‘puur’, zonder allerlei onnodige opsmuk, waar je in deze maakbare wereld bijna niet meer aan ontkomt, gewoon één met de natuur zijn. Mens zijn, in en met de natuur als een echt samenspel, zoals dit vanaf het allereerste begin bedoeld is door die grote Schepper, dit harmonieuze beeld houd ik mij steeds voor ogen en neem ik mee in mijn dromen.
Jaren geleden maakte Fransien een prachtige foto van mij terwijl ik lag te ‘dagdromen’ in de Veluwse heide, dit inspireerde mij tot het onderstaande stukje poëzie.
Dromen in de heide
De eerste stralen van de morgenzon,
laten de witte berkenstammen glanzen.
Waarlijk een schilderachtig tafereel,
in de paarse heide een harmonieus geheel.
En ergens achter een krom gewaaide dennenboom,
zit ik heerlijk weg te dromen in de heide.
Van een betere wereld zoals de Schepper het bedoelde,
een waarachtig vreedzaam Paradijs op aarde.
Daar ga ik voor en vestig al mijn hoop daar op,
het Beloofde Land dat zeker ooit zal komen.
Wat een vreugde zal dat toch eenmaal wezen,
dit wonderschone land, dat is mijn toekomstdroom!
Tekst: ©Louis Fraanje
*******************************************************************************************************************************
In de Lunterse Krant
En in de Barneveldse Krant