Kleurrijke Fransesteeg toont haar mooiste kant!
Geniet even gezellig mee met de Heitrappers van de ‘wonderschone’ herfstkleuren tussen Ede en Lunteren.
En ook al is de herfst met haar kleurenpalet wat laat op gang gekomen, inmiddels is het bijna overal zichtbaar, en een bekend spreekwoord zegt: “Hoe later op de dag, hoe schoner het volk!” Met dat schoner, bedoelde men ‘mooier’, een oud woord, dat in België en Duitsland nog vaak gebruikt wordt.
Wegen en stegen
Op zaterdagmiddag 22 oktober jl. zijn Fransien en ik op onze Harley Trapson eens heerlijk de paden op, de lanen in gefietst, maar ook de wegen en niet te vergeten, de ‘stegen’, weer zo’n mooi woord ‘steeg‘, geweldig! In het verleden kon men daar weleens neerbuigend over doen, maar ik vindt het woord nou juist geweldig, iets dat opstijgt of stijgt in waarde. Ik heb daar al eens eerder iets over geschreven in dezelfde strekking!
Fransien komt vanaf de Lunterseweg door het eerste deel van de Fransesteeg fietsen – Foto: ©Louis Fraanje
Fransesteeg
We gaan nog een stapje verder vandaag en fietsen vanaf de Lunterseweg, heel ‘sjiek’ door de Fransesteeg, waarvan de boomkruinen in al haar glorie, een gouden tunnel vormen.
Al fietsend zijn we aan het einde van het eerste gedeelte van de Fransesteeg gekomen en moeten een klein stukje rechtsaf, over de Krommesteeg, om dan bijna meteen weer links onze fietstocht door de Fransesteeg te vervolgen. Ook hier staan links en rechts van de zandweg een lange rij met Amerikaanse eiken, al met al een schitterende allee van goud-geel en rood-bruin van kleur.
Louis op de fietst vanaf de Krommesteeg door de kleurrijke Fransesteeg bij Lunteren – Foto: ©Fransien Fraanje
Behoud zandwegen
Als ik dan nog één keer achterom kijk en met beide ogen, het schitterende kleurenspel aanschouw, dat de Fransesteeg mij biedt, dan hoop ik maar dat het nog jarenlang zo mag blijven. Deze oproep doe ik dan dus mede namens de Jac. Gazenbeekstichting, omdat wij natuurlijk ook als stichting het behoud van waardevolle landschapselementen hoog in ons vaandel hebben staan!
Ja, het is ‘geven en nemen’ en zolang wij daarover met elkaar aan de tafel ‘in gesprek’ blijven en de dialoog aangaan, kan er nog veel behouden blijven! Natuur en cultuur, is een samenspel, waarbij van ons als ‘spelers’ alleen maar begrip en respect verwacht wordt!
