Veluwenaar Louis Fraanje
Oorverdovende stilte
Stilte kan soms heel erg stil zijn, een stilte die voor sommigen zelfs onverdraagzaam is, gewoon omdat men het niet meer gewend is. Dan kan die stilte je helemaal van je stuk brengen, het is dan zoiets ‘onwerkelijks’ geworden, dat het onverdraagzaam is geworden.
Lawaai
Je kunt je afvragen hoe het allemaal zover kon komen, een antwoord hierop is misschien niet zo heel erg eenvoudig, of misschien toch wel… vooral als je merkt hoeveel lawaai er soms overal om je heen geproduceerd wordt. En je ontkomt er soms gewoon niet meer aan, overal dwarrelen de harde en minder harde geluiden je omgeving en je oren binnen.
Het roodborstje
En dan loop je zomaar ergens op een begraafplaats en opeens is ook het roodborstje er weer, toeval…? nee daar geloof ik absoluut niet in, de vogel is er gewoon en gaat ergens rustig op een grafsteen zitten.
Ik word er altijd blij van als ik mijn kleine vriend weer zie, hij hoort er gewoon helemaal bij, telkens weer als hij zich laat zien springt mijn hart op van vreugde, echt bijzonder.
Zomaar ergens op een begraafplaats, wordt je ineens gegrepen door de stilte – Foto: ©Louis Fraanje
Als de stilte spreekt
En dan… wordt je ineens gegrepen door de stilte die er heerst, ja zelfs ‘oorverdovend’ stil, je wordt volledig teruggeworpen op jezelf, dan komt plotseling alles tot rust, behalve de radertjes in je hersenen, die blijven doordraaien en laten je gedachten en herinneringen als het ware tot leven komen.
Tijd om alles eens rustig te overdenken en de dingen weer goed op een rijtje te krijgen, neem die tijd in alle stilte, want het is echt van levensbelang!
Verlangen
Het klinkt misschien wel wat vreemd voor een buitenstaander, maar hier in de eenzaamheid, waar de doden zwijgen, spreekt de stilte en dan voel ik de verbondenheid met degenen die mij voorgingen naar die grote Schepper. Het maakt mij nieuwsgierig en doet mij soms sterk verlangen naar dat Beloofde Land, daar ver weg achter de regenboog!
Lees ook: Rouw en trouw op de begraafplaats
