Laatste échte wintermaand
In december 2010 beleefden we in Nederland de mooiste witte kerst sinds tientallen jaren. Een terugblik naar die sprookjesachtige dagen!
Winters koude maanden in Nederland zijn zeldzaam geworden. Zo zeldzaam zelfs, dat de jongste generatie in Nederland nog geen échte winterse periode als ‘van ouds’ meegemaakt heeft.
December 2010 was de laatste maand in Nederland met een negatief maandgemiddelde: de temperatuur in De Bilt kwam toen uit op -1,1 graden. Daarna hadden we nog februari 2012 met een fikse koudegolf, maar doordat de tweede helft van die maand uitzonderlijk zacht verliep kwam het maandgemiddelde toch nog boven nul uit. Sindsdien zijn serieuze winterse perioden verleden tijd en moeten de winterlefhebbers het doen met de bekende “speldenprikjes”.
Kerst 2010
Terug naar december 2010. Een maand waarin de lage temperaturen opvielen, maar veel mensen zullen zich vooral de enorme hoeveelheden sneeuw herinneren. Begin van de maand kwam het al geregeld tot sneeuwval: zo lag er rond Sinterklaas op sommige plaatsen al meer dan 10 centimeter. Maar de meest bijzondere winterperiode die maand ging rond 16/17 december van start. Een ijzig koude noordelijke stroming kwam op gang, waarin verschillende sneeuwstoringen over ons land trokken en een groot deel bedekte met een bijzonder dik sneeuwdek voor Nederlandse begrippen. In delen van Limburg kwam uiteindelijk zelfs 30 tot lokaal ruim 40 centimeter sneeuw te liggen op de dag vóór kerst. Door de harde wind werden sneeuwduinen gevormd tot plaatselijk bijna één meter hoog.
Uitgerekend tijdens Kerstnacht werd het droog en klaarde het op. In verschillende gebieden kwam het tot strenge vorst met de laagste temperatuur bij Hupsel: -11,7 graden. Wat volgde was een sprookjesachtige
Kerstfeest in het Veluwse dorpje Kootwijk – Foto: ©Louis Fraanje
Kerstboom op de Brink
Bovenstaande foto maakte ik 12 jaar geleden op Kerstavond vrijdag 24 december 2010.
Wij kwamen die bewuste avond terugrijden van een vertelling ergens op de Noord Veluwe. En toen we op een gegeven moment door het kleine Veluwse dorpje Kootwijk reden, werd onze aandacht getrokken door de twinkelende lichtjes van de grote Kerstboom op de Brink. Een schitterend gezicht, met op de achtergrond het besneeuwde kerkje, dat haar licht naar buiten strooide!
We parkeerden de auto en zochten naar een goede plek om dit tafereel op de gevoelige plaat vast te leggen.
Mooi geschenk
Nadat we de foto’s gemaakt hadden, en nog even stonden te genieten van dit mooie moment, weerklonk plotseling vanuit het kerkje gezang, het aloude lied “Stille nacht, heilige nacht” werd ten gehore gebracht. Tjonge, wat klonk dat mooi in deze winternacht buiten in de sneeuw en het raakte ons diep.
We hebben met volle teugen genoten van dit ‘wondermooie’ schouwspel, waar wij zomaar en zonder afspraak, deelgenoot van waren geworden. Mooier geschenk had men ons niet kunnen geven op deze winterse Kerstavond in Kootwijk!
De boswachterswoning van opa Gerrit van Uffelen op zaterdag 25 december 2010 – Foto: ©Louis Fraanje
Opa de boswachter
Onwillekeurig moet ik ineens aan mijn overleden opa Gerrit van Uffelen (1869-1926) denken, die aan het begin van de vorige eeuw als boswachter bij Staatsbosbeheer in dienst kwam.
Het huisje aan de Nieuw Millingenseweg, waar opa met zijn gezinnetje woonde aan het begin van de vorige eeuw en waar ook mijn moeder geboren is op 18 december 1914, staat er nog altijd en ziet er in grote lijnen nog hetzelfde uit. De twee leilindes staan inmiddels al heel wat jaren, als trouwe wachters voor het huis aan de rand van het mooie Veluwse dorp Kootwijk.
Eerste en Tweede Kerstdag.
In De Bilt kwam het nipt niet tot een ijsdag (dat is een dag waarop de temperatuur het hele etmaal onder nul blijft), maar in Oost-Nederland was dat wel het geval. In Twente, de Achterhoek en Limburg werd het zelfs niet warmer dan -4 graden. Daarbij scheen de zon lange tijd volop en die strakblauwe lucht maakte het winterse beeld natuurlijk compleet.
Op Tweede Kerstdag trad voorzichtig de dooi in en gingen de scherpe kantjes van het winterweer af. Na de jaarwisseling verlieten we het winterse pad en de rest van het seizoen bleef zacht en wisselvallig, eigenlijk zoals we tegenwoordig ook wel gewend zijn van de winters.(Bron: Weerplaza)
