Terugblik op een Oudejaarsdag in het veld…
Ik neem u graag even mee en dan zo’n 15 jaar terug in de tijd, naar die prachtige oudejaarsmorgen op maandag 31 december 2007.
Een koude, geheel bewolkte dag met een gemiddelde temperatuur van 3.8 ℃elsius, die begon met een schitterend morgenrood, dat alles in een gouden gloed zette.
Het was een soort van traditie geworden, om samen met mijn vriend Ries en enkele andere buitenmensen het veld in te trekken. Gewoon buiten zijn en door bos en veld zwerven en ondertussen gezellig bijpraten.
Ik ben zelf geen jager, maar ben van jongs af opgegroeid tussen boeren, schaapherders, buitenmensen, stropers, boswachters, jachtopzichters en jagers en heb de jacht in al haar facetten meegemaakt.
Mede hierdoor heb ik veel geleerd over de natuur, wild en wildbeheer, een belangrijke leerschool die mij een bredere kijk heeft gegeven op het grote geheel in de natuur van ons land en op de Veluwe in het bijzonder.
Een schitterend morgenrood, dat alles in een gouden gloed zette – Foto: ©Louis Fraanje
Beheersjacht en noodzaak
Ik wil hier helemaal geen discussie over de jacht op zich houden, dat levert alleen maar felle voor- en tegens op, wat ik wel wil aangeven, dat sommigen blijkbaar een grotere haat tegen jagers hebben, dan liefde voor de natuur. We mogen niet vergeten, dat bijvoorbeeld wildschade en veiligheid geen onbetekenende details zijn, daarin gaat het vaak om grote bedragen en sterker nog, deze zouden explosief stijgen als er niet meer gejaagd zou worden.
Het gaat niet op, om te zeggen “Laat die boer of de belastingbetaler dat beetje schade maar betalen”. Landbouw zou gewoonweg onmogelijk worden en bovendien werkt een boer niet voor de schadevergoeding, maar voor een goed product! Meer info: https://www.nojg.nl › jacht
Louis als observator met zijn camera in de natuur – Foto: ©Fransien Fraanje
Jacht met de camera
Een heel andere manier van jagen, is het jagen met de camera en of ik het zo eigenlijk wel goed formuleer, waag ik te betwijfelen, tenminste bij mezelf, ik voel mij meer een observator in de natuur, die dan met de camera zijn belevenissen probeert vast te leggen.
En heb ik eenmaal een mooie plek gevonden, dan kan het zomaar gebeuren dat ik mij daar dan installeer en er uren of soms dagen door kan brengen met mijn camera, om het moois vast te leggen op de gevoelige plaat.
Delen en doorgeven
Dat is dus iets totaal anders, dan de natuurfotograaf die bewust op zoek is naar een bepaald onderwerp in die natuur en zich dan ook echt helemaal daar op richt, daar is verder ook niets mis mee, maar het is niet mijn ding, ik laat het liever aan de natuur zelf over en zie wel wat erop mijn pad komt.
Ik voel mij gewoon simpelweg een natuurliefhebber die kijker en camera bij zich draagt, als extra ‘oog’ om mijn belevenissen vast te leggen en in woord en beeld door te kunnen geven aan anderen!
Lees ook: In en om de oude jachthut Deel 55
