Reeën in een berijpt landschap
Eigenlijk is het niet eens zo verkeerd om af en toe eens terug te blikken in je fotoarchief, tenminste het doet mij in ieder geval heel veel plezier. Zeker als je bijvoorbeeld allerlei mooie beelden uit een bepaalde periode tegenkomt, die dan tegelijkertijd weer herinneringen oproepen aan belevenissen in de natuur, die ik dan graag met anderen wil delen.
Bitter koud
Zo ook deze ontmoeting in een berijpte wereld op een morgen in de winter van het jaar 2007, inmiddels dus alweer 15 jaar geleden, maar een moment dat mij nog glashelder voor de geest komt.
Het was die morgen bitter koud, de temperatuur was -2,6 °Celsius, maar de gevoelstemperatuur lag zeker een paar graden lager.
Och… wat maakt het uit, als je goed aangekleed in je schuilhutje zit, een prachtig uitzicht over het berijpte Veluwse landschap en een volle thermoskan met koffie binnen handbereik, de camera in de aanslag, dus… laat maar komen dat wild.
Reewild op de heuvel
Dat liet nog wel eventjes op zich wachten, maar na verloop van tijd kwam er beweging van links, langzaam maar zeker kwam een reegeit, met in haar kielzog een kalf, de heuvel voor mij opwandelen. Regelmatig keek ze eventjes op en tuurde in de richting vanwaar ze gekomen waren, om vervolgens hier en daar iets tussen de berijpte heide op te peuzelen.
Reeën in een berijpt landschap – Foto: ©Louis Fraanje
Ontelbare natuurmomenten
Wat heerlijk, om zo vanuit je schuilhutje deze dieren te bespieden, zonder dat ze jou opmerken ‘ongestoord’ gade te slaan tijdens hun doen en laten. Dat is iets, wat ik van kinds af aan al als heel bijzonder heb ervaren en mij nog steeds kan verwonderen. Al die ontelbare natuurmomenten die ik door de jaren heen beleefd heb, zijn stuk voor stuk herinneringen met een ‘gouden’ randje, die ik zo af en toe graag met anderen wil delen!
Lees ook: Zwervend langs het wildspoor Deel 42
