Aanzit op een koude septemberavond…
Het is al weer even geleden dat ik deze opname maakte, maar het beeld spreekt mij nog steeds erg aan. De hele sfeer die ervan uitgaat, een edelhert dat in z’n eentje op weg is naar de dekking van het bos en de plotselinge verschijning van een buizerd recht boven hem.
Heel even maar en dan is de buizerd weer verdwenen, het hert stapt rustig en onverstoord verder door het hoge buntgras in de eenzaamheid van de uitgestrekte Veluwe.
Als het hert eenmaal uit het zicht is verdwenen, laat ik het allemaal nog eens rustig op mij inwerken en zit nog een tijdlang na te genieten van dit prachtige schouwspel.
Het edelhert dat in z’n eentje op weg is naar de dekking van het bos – Foto: ©Louis Fraanje
Mooie herinnering
Ik herinner mij deze avond-aanzit nog als de dag van gisteren. Het was op een koude septemberavond tijdens de bronsttijd van de edelherten en in die verlatenheid, kwam deze grote jongen voorbij wandelen over de heuvel die voor mij lag. Ik kon mijn geluk niet op.
Ik voelde de wind in mijn gezicht en tegelijkertijd rook ik de lichaamsgeur van het hert, een heel bijzonder gevoel, iets dat je niet uit kunt leggen als je het zelf nooit ondervonden hebt, wat een rijkdom!
