Veluwenaar Louis Fraanje
Om over na te denken… of juist ter bemoediging…
Als kind geboren worden in een klein dorp op de Veluwe en opgroeien in een groot gezin, dat gaat niet altijd zomaar vanzelf, daar ben ik inmiddels na al die jaren wel achter gekomen.
Ik zie het als een wandeling door de natuur, die paden zijn ook niet altijd recht toe recht aan, maar slingeren zich door het Veluwse bos en over de heide, of hobbelen door het mulle stuifzand.
Op zo’n wandeling door weer en wind, kom je vaak onverwacht van alles tegen, gaten en kuilen of zomaar plotseling een omgevallen boom, waar je soms met veel moeite overheen moet klimmen, maar uiteindelijk bereik je wel het einddoel.
Achteraf
Als ik nu na al die levensjaren weer eens terugkijk en mijn vele herinneringen de revue laat passeren, dan komen de gebeurtenissen van toen mij weer helder voor de geest en de dingen waar ik toen geen verklaring voor kon vinden, zijn mij nu ‘achteraf’ inmiddels duidelijk geworden.
Uiteraard zijn niet alle vragen beantwoord, maar dat kan ook niet, want er zullen altijd meer vragen zijn, dan antwoorden.
Achter deze enkele regels van dit kleine gedichtje die ik hieronder heb geschreven, gaat een heel mensenleven schuil, wat een schatrijke ervaring!🙏
Bospad door het groen met bloeiende brem – Tekst en foto: ©Louis Fraanje
