Buitenleven in het boerenland…
Het was op een mooie morgen, halverwege de maand mei van het jaar 2012, dus inmiddels alweer 11 jaar geleden, maar ik kan het mij nog heel goed herinneren.
Een morgen, waarbij de stilte bijna hoorbaar is en dan zomaar ineens sta je ‘oog in oog’ met een paar koeien, die ik op mijn zwerftocht over de Veluwe, langs een zandweg passeerde.
Vredig moment
Ze stonden samen dicht bij elkaar in de schaduw van een oude beukenboom, een zwartbonte en een roodbonte, in een weiland aan de rand van het bos. En dan zo’n schitterend tafereel van twee nog jonge koeien oftewel pinken in de schaduw van die oude beuk, waarbij de roodbonte haar buurvrouw even genoeglijk langs de kop likt, geweldig. Echt zo’n vredig moment, ergens ver weg van die opgejaagde maatschappij, waarbij je omarmd wordt door de rust van het boerenland en je even alles om je heen vergeet.
Veranderingen
Toen ik jong was, kenden we vooral roodbonte en zwartbonte koeien en dat was het eigenlijk wel, maar dat beeld is sindsdien aardig veranderd. Tja… als je tegenwoordig om je heen kijkt in de weilanden, dan kom je koeien oftewel koeienrassen tegen, waarvan je destijds nog nooit had gehoord.
Een onderonsje van het tweetal in de schaduw van een oude beukenboom – Foto: ©Louis Fraanje
Aanpassen
Och ja… de tijd staat niet stil en dat hoeft ook niet, want er is een oud gezegde: “Verandering van spijs, doet eten!” Al zeg ik er wel tegelijk achteraan, dat niet altijd alle veranderingen ook tegelijk verbeteringen zijn, zeer zeker niet, maar sommige veranderingen gaan soms zo snel, dat het voor een gewoon mens bijna niet bij te houden is en je nauwelijks de gelegenheid krijgt om je aan te passen.
Vroeger werd er volgens mij, wat meer nagedacht over dit soort dingen, waarbij de voor- en tegens wat beter tegen elkaar afgewogen werden. Die tijd schijnt voorgoed voorbij… helaas!
