Veluwenaar Louis Fraanje
Dingen die je niet vergeten kunt…
Het is inmiddels alweer even geleden, dat Fransien en ik een bezoekje brachten aan het oude vissersdorpje Urk, een plaats waar wij graag komen, omdat het een apart plekje heeft in ons hart.
Bronzen bordje
Op een middag liepen wij wat door de straten te slenteren, toen ik plotseling achter het raam van een oude schuur, een bronzen bordje ontdekte met daarop een tekst.
Nieuwsgierig geworden, gluurde ik naar binnen om de tekst op het oude en stoffige bordje eens wat nader te kunnen bekijken.
Het bordje ergens achter het raam van een oude schuur – Foto: ©Louis Fraanje
Levensles
Ik las de tekst een paar keer over, om deze beter te kunnen begrijpen, het bleek een goed bedoelde levensles, die mij als mens ‘even’ een kijkje gaf in de spiegel van het leven.
Terwijl ik zo in gedachten bij het raam stond en de tekst nog eens op mij in liet werken, kwam de gedachte in me op om er iets mee te doen.
Van wie de tekst is, daar ben ik helaas niet achter kunnen komen, maar ik vond hem zo ‘aangrijpend’ en zo ‘aansprekend’, dat ik hem graag hier wil plaatsen.
Avondrood op de Veluwe en de tekst ‘Even…’ – Foto: ©Louis Fraanje
Even….
Even naar huis
en even naar de zaak.
Even de krant
en even een vermaak.
Even op reis
en even naar de kerk.
Even naar bed
en even aan het werk.
En heb je er zelf
wel even opgelet?
Men doet voor ’t eten
even een gebed.
Men rept en haast zich voort
men kan maar even leven.
’t Is in deze snelle tijd
maar alles even, even…
Maar na dit “even” volgt
een eindeloze eeuwigheid.
Bent u daarop
wel even voorbereid?
