Zwijgen bij volle maan… denkend aan Henk Vreekamp
Vanavond is het volle maan en volgende week donderdag is het precies 8 jaar geleden dat mijn beste vriend en weggenoot Henk Vreekamp (72) op maandag 29 februari 2016 om het leven kwam bij een noodlottig verkeersongeval’ in zijn woonplaats Epe!
Daarom wil ik graag als eerbetoon en herinnering samen met u terug naar het Kootwijkerzand op de Veluwe, de plek waar Henk Vreekamp en ik elkaar in de zomer van 1996 ook voor het eerst ontmoet hebben.
Een heel bijzondere plek dus, die onze herinneringen op verre wegen laten gaan.
Vrijheidsgevoel
Dwalen door het stuifzand versterkt het ‘vrijheidsgevoel’ van een buitenman en tegelijkertijd benadrukt het daarnaast nog eens heel duidelijk, wat voor een klein ‘radertje’ je bent in dat enorme universum. Als dan de avondzon achter de horizon zakt, verandert deze zandwoestijn in een donker en mystiek decor en komt de nacht met rasse schreden nader.
Zwijgen bij volle maan
Maar… dan verschijnt de maan in al haar glorie aan het firmament, ze rijst steeds hoger aan de hemel en heel het landschap wordt verlicht, zo onwezenlijk mooi, het is bijna niet te geloven. Deze winterse stilte… bij volle maan, raakt mij diep in het hart.
Ineens bedenk ik mij, dat het inmiddels alweer bijna twintig jaar geleden is, dat ik hier op deze plek, mijn vriend en dominee Henk Vreekamp ontmoette, de ‘vonk’ sloeg over en we werden vrienden voor het leven en… we zwegen bij ‘volle maan’!
Geliefde Veluweland
De tijd vliegt en zo zijn er alweer acht jaar voorbijgevlogen, dat Henk onder ons was en… wat kan ik hem soms vreselijk missen en… vooral nu op dit ‘ultieme’ moment en iedere keer weer onder de open hemel als de maan ‘vol’ aan de nachtelijke hemel staat.
Daar op die bijzondere plek te midden van die uitgestrekte eenzaamheid van ons zo geliefde Veluweland.
“Daar waar geen gesproken woord is, even geen woorden die ons in de war brengen, midden in die natuur, voelen hoe onze voorouders leefden!”
Louis Fraanje