Sjoerd Stellingwerf
Voorgedragen bij de uitvaartdienst van Christien Mouw
op dinsdag 21 december 2021
En dan valt daar die rouwkaart op de mat, en dan beklemt het je. Je weet wat er ongeveer in zit. Je opent de rouwkaart. En het begin is een getuigenis. Een belijdenis van Christien: “Teruggekeerd naar mijn Maker”. Vertroostender kan een overlijdenskaart niet zijn.
Wat kan ik nou nog zeggen ‘ín de geest van Christien?’ Over hoe zij in het leven stond: er was een zekere overeenkomst. Ons vak – hoewel zij het vele jaren langer heeft mogen doen -; de liefde voor Jezus, de Goede Herder; het verlangen om daar iets van over te dragen. En in die liefde voor- en van de Goede Herder, aandacht te geven aan misschien wel het meest weerloze dier dat ge-schapen is: het schaapje.
Wat kan dat dan zijn dat iemand dan kiest voor het herdersleven? Voor het niet zo uitgekiende – berekenbare – planbare – maakbare – winstgevende? Maar voor de soberheid en de eenvoud en het grillige van de natuur? Wat is dat dan geweest?
Liefde
Dát is het geweest: LIEFDE. Het enige argument om voor schapen te gaan zorgen, en dan ook nog met heel je hart, dat is liefde. Dat is meer dan sentiment. Dan is er iets in je hart, dat je diep heeft verbonden met deze dieren. Dat wisten Christien en ik van elkaar. Ja, dat is liefde. Als je in die liefde een heel beleid ontwikkelt door de jaren heen, en je denkt: ‘ Dit zijn mijn schapen; wij hebben het aardig op poten…’
En op een gegeven moment zul je daar afstand van moeten nemen, dan is dat een crisis… dat moet iets vreselijks zijn geweest. Want het is jouw werk, het zijn jouw dieren. Jij bent bij de geboorten geweest, jij hebt alle ziekten doorstaan.
Toen ik met de kudde moest stoppen, was ik zeven jaar van slag. Zo hakt dat erin. Kun je een schaapskudde dan overdragen? Ja, zakelijk wel, maar emotioneel natuurlijk niet. Die liefde was het; liefde voor Cos, liefde voor jou – Evert – ; liefde voor de schapen. Liefde voor de natuur waarin zij de Schepper zag. Is de natuur dan zo mooi? Op het ogenblik lopen er wolvenwachters in Elspeet. Dat is het vooruit schreiden van onze beschaving. Maar dat is toch ook natuur?
Schaapherders Christien(†) en Cos Mouw(†) in het verleden – Foto: ©Louis Fraanje
Het klopt niet
Ik was nog maar net herder, toen ik daarover ging nadenken… Het klopt niet. Het klopt niet! Er zat een vogeltje op een hek. Ik keek ernaar, en er kwam een valkje langs en weg was het vogeltje. “Och, wat is de natuur toch prachtig”. Nou ik vond het helemaal niét. De kringloop, het ecologische systeem, heeft dat van begin af aan in de schepping gezeten? Roofdieren/prooidieren? Ik heb er zo mijn twijfels bij.
En dan lees ik met u – in Adventstijd – over de wolf en het lam. Jesaja 11: ‘… dan zal de wolf bij het schaap verkeren. En de panter zal zich neerleggen bij het bokje… kalf en de jonge leeuw gaan samen naar de speeltuin’. Daar is iets veranderd in het vrederijk van de Messias.
Rouwkaart Christien Mouw
Advent
Het is Advent. Christien is naar huis geroepen in onze Adventtijd. In dít perspectief van het komende messiaanse Vrederijk. En er is daar geen rover en prooidier meer. Dan zal de wolf bij het schaap verkeren.
Er komt een moment waarop de dood niet meer zal zijn. Ook niet in het ecologische systeem. Ik zie uit naar het komende Vrederijk. Geen dood en geen rouw; geen verdriet meer om geliefden van wie we nu afstand nemen… De tijd dat de wolf en het lam samen pap eten.
Gedicht
Christien heeft iets heel moois aan me gevraagd. In de herfst was ik nog bij jullie. We zaten aan tafel. Een hond op schoot. Er liep ook een hond óp tafel. En toen vroeg Christien: ‘Joh, ik heb een gedicht geschreven over de hei, over de Heer, over hoe ik er zelf insta. En als ik dan heenga, als ik begraven wordt, wil jij dat dan voordragen?’ En dat is op de melodie van ‘Dit is Uw orgel Heer, dit is Uw kerk” van D.C .Lewis, uit de jaren ’70.
Dit is Uw schepping Heer
dit is Uw werk
hier is ’t altijd zondag Heer,
dit is Uw kerk
hier woont Uw vrede Heer
hoor ‘k Uw muziek
de merel zingt hier
en de leeuwerik
Hier zweeft Uw Geest, o Heer
hier woont U zelf
de aarde als voetbank, Heer
de lucht ’t gewelf
hier vouw ’k mijn handen Heer
tot lof en dank
wees Gij de wijnstok, Heer
en ik de rank
Gij schiep de aarde Heer
al wat er was
en is en komen zal
mens dier en gras
het werk uwer handen, Heer
onzegbaar schoon
een paradijs, o Heer
waar ‘k dagelijks in woon
De schapen grazen hier
en dolen rond
mijn ziel is blij in U
daar ik U hier vond
wees Gij mijn herder, Heer
blijf ik Uw kind
tot ik in Uw paradijs
de vrede vind.
Tekst: Christien Mouw
Door oud-herder Sjoerd Stellingwerf
*******************************************************************************************************************************
