Veluwenaar Louis Fraanje
Om over na te denken… of juist ter bemoediging!
Een oud lied, maar voor mij van veel betekenis, mede ook omdat het zo duidelijk de vergankelijkheid van het aardse leven weergeeft en dat wij hier maar kort op deze aarde zijn, vergeleken met de eeuwigheid.
Toekomst
Natuurlijk mag je genieten van al het moois in de Schepping en dat doen wij ook zeker en vast, maar daarnaast zijn we ons ook heel goed bewust dat het allemaal tijdelijk is en dat er een nog vele malen mooiere toekomst hierna komt.
Die gedachte houdt ons op de been, die geeft ons kracht om door te gaan en als een pelgrim te blijven lopen, geloven en hopen tot we eindelijk thuis zijn en dan mag van mij dat woord ‘THUIS’ gerust met hoofdletters worden geschreven!
Een Veluwenaar al zwervend door het Veluwse stuifzand – Eigen foto: ©Louis Fraanje
Reislied van een pelgrim
1. Hoe dichter ik nader
aan ‘t huis van mijn Vader,
hoe sterker ik hijg
naar d’ eeuwige woning,
het feest van mijn kroning
en ‘t eind van de krijg.
2. ‘k Zie soms aan de kimmen
mijn vaderland glimmen,
maar nog is het nacht.
‘k Blijf echter aan ‘t lopen;
geloven en hopen
geeft ijver en kracht.
3. En wat zou mij hind’ren?
‘k Zie d’ uren reeds mind’ren.
Laat ‘t werelds gedruis
mijn moed niet verslappen;
nog weinige stappen
en dan ben ik thuis!
Lied 56 – Tekst: Hieronymus van Alphen
Dichter van het lied
Hieronymus van Alphen(1746-1803) is bekend als dichter, en dan vooral door zijn gedichten voor kinderen. Hij was de zoon van Johan van Alphen, raad in de Vroedschap en schepen van Gouda, en Wilhelmina Lucia van Alphen. Hij was een kleinzoon van de Utrechtse hoogleraar Hieronymus van Alphen.
Geboren: 8 augustus 1746, Gouda en overleden: 2 april 1803, Den Haag
