Veluwenaar Louis Fraanje
Om over na te denken… of juist ter bemoediging!
“Wil toch niet stug, gelijk een paard weerstreven…”
Dit is de stelling van vandaag, je mag Hem omarmen en je kunt Hem verwerpen. Je mag het delen en je kunt het veroordelen. De keus is aan onszelf!
Met deze regel begint die mooie Psalm 32 vers 5 en dan volgen er uiteraard nog meer prachtige regels, maar het paard dat stug en woest is en beteugeld moet worden, dat trekt mij aan in deze Psalm.
Mede omdat ik vroeger als jongen, ook veel met paarden heb omgegaan, dan blijft zoiets hangen.
Paardenliefde
En die liefde voor paarden is heel intens geweest en nog, dat werkte ook wederzijds bij deze dieren, want iemand zei ooit eens: “Wanneer een paard zijn hart geeft, is het voor altijd!” Duidelijker zou ik het zelf niet kunnen formuleren.
Tja… dwang is nooit goed, als je gedwongen wordt om dit of dat te doen, dan wekt zoiets vaak weerstand op, maar als iemand je liefdevol wil onderwijzen, dan raakt je dat vaak heel diep.
Ploegende paarden op de akker – Foto: ©Louis Fraanje
Bemoedigend
Ik kan mij dat nog heel goed herinneren, iets dat ik op latere leeftijd ondervonden heb bij een oude vriend waar ik vaak op bezoek kwam, een echte Veluwenaar van de oude stempel, van wie ik veel geleerd heb.
En altijd bij het afscheid las hij een stukje uit de Bijbel of een bekende Psalm, waarvan deze Psalm 32 vers 5 een bekende was, daarna sloot hij dan af met een gebed.
Bemoedigende en dierbare herinneringen, waar ik nog steeds met eerbied en respect op terug kan kijken!
Wil toch niet stug, gelijk een paard, weerstreven,
of als een muil, door domheid voortgedreven;
gebit en toom, door ‘s mensen hand bestierd,
beteuglen ‘t woest en redeloos gediert’.
Laat zulk een dwang voor u niet nodig wezen;
wie God verlaat, heeft smart op smart te vrezen;
maar wie op Hem vertrouwt, op Hem alleen,
ziet zich omringd met Zijn weldadigheen.
Psalm 32 vers 5
