Buiten in bos en veld…
Soms kun je weleens wat geluk hebben, dat overkwam mij gisteren toen ik in een afgelegen stukje natuur, niet ver van ons dorp verwijderd, een ontmoeting met het reewild had.
Eigenlijk ook wel wat onverwachts, want ik had er al enige tijd geen reeën meer gezien en nu kwam er plotseling een reegeit met haar twee kalveren vanuit een dichte rietkraag tevoorschijn, een geluksmoment dus voor mij.
Opvallend
Aan haar gedrag te zien, kon je merken dat zij erg onrustig was en gedurig haar kop omhoog gooide en om zich heen stond te koekeloeren, blijkbaar vertrouwde ze het toch niet helemaal. Ditzelfde gedrag zagen we de vorige keer bij reebok en we zien het ook bij edelherten en dat is een opvallend iets bij het wild, sinds de wolf zijn intrede op de Veluwe heeft gedaan.
Tuinieren
Nu had ik dus weer eens geluk om reeën voor de lens te krijgen, want sinds dat het Binnenveld helemaal op z’n kop is gezet en met grote machines volledig overhoop is gehaald, zie je ze steeds minder reeën.
Dit alles gebeurt enkel en alleen, omdat beheerders maar constant blijven ‘tuinieren’ om de bestaande natuur naar hun hand te zetten.
Onbegrijpelijk
Helaas… zeg ik dan, maar jammer vind ik het zeker, dat noemt men dan ‘nieuwe natuur’, sorry lieve mensen, maar ik begrijp er als gewoon natuurmens echt helemaal niets meer van.
Het was een prachtig natuurgebied, met een goede dekking voor de reeën en ander wild, maar nu kun je er gewoon dwars doorheen kijken, echt onvoorstelbaar wie zoiets verzint.
Zo… dat wilde ik even kwijt, dan weet u hoe ik erover denk, als u het al nog niet wist!
Louis Fraanje